خطر ازدواج فامیلی؛ کمتر از تصور رایج
بر اساس نتایج پژوهش‌های ژنتیکی اخیر، در آمریکا و نیوزلند، قوانینی که ازدواج بین خویشاوندان درجه دوم (عموزاده، عمه‌زاده، خاله‌زاده یا دایی‌زاده‌ها) را ممنوع کرده، پایه علمی ندارد و به خاطر برداشت‌های غلط از احتمال خطرات ژنتیک برای فرزندان این نوع ازدواج‌هاست.
همیش اسپنسر، از دانشگاه اوتاگو در نیوزلند، و دایان پل، از موزه زیست‌شناسی هاروارد آمریکا، اخیراً در مطلبی که در مجله «زیست‌شناسی پلاس» منتشر شده، می‌گویند که قوانین منع ازدواج بین خویشاوندان درجه دوم بر اساس اطلاعات نادرست تنظیم شده‌اند.
براساس تحقیقات مؤسسه متخصصان ژنتیک آمریکا، میزان احتمال نارسایی ژنتیک در فرزندان این نوع ازدواج‌ها حدود ۲ درصد و میزان احتمال مرگ نوزاد حدود ۴.۴ درصد بیشتر از سایر موارد ازدواج است
وی در مقاله‌ای در توضیح دیدگاه خود گفته است: «تصورهایی که اساس این قوانین هستند هیچیک به طور علمی و دقیق قابل اثبات نیستند و تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۲ در مورد نارسایی‌های ژنتیکی در فرزندان این نوع ازدواج‌ها انجام شده نشان می‌دهد که میزان خطر در این موارد بسیار کمتر از تصور رایج است.»
براساس تحقیقات مؤسسه متخصصان ژنتیک آمریکا، میزان احتمال نارسایی ژنتیک در فرزندان این نوع ازدواج‌ها حدود ۲ درصد و میزان احتمال مرگ نوزاد حدود ۴.۴ درصد بیشتر از سایر موارد ازدواج است.
آقای اسپنسر می‌افزاید: «زنان بالای سن ۴۰ سال نیز در صورت بارداری همین حد از خطر نارسایی ژنتیکی را برای نوزاد خود ایجاد می‌کنند ولی قانون یا سنتی در ممانعت از باروری آنها وجود ندارد.»
بر اساس توضیحات این پژوهش جدید، در ۳۱ ایالت آمریکا قوانینی حاکم است که یا ازدواج بین خویشاوندان درجه دوم را منع می‌کند و یا فقط در صورت انجام آزمایش‌های ژنتیکی لازم اجازه چنین کاری را می‌دهد.
به گفته همیش اسپنسر یک چنین مقرراتی نشانگر تبعیض‌های کهنه علیه گروه‌های مهاجر و کم درآمد از مناطق روستایی است و این دیدگاه بر اساس ساده‌نگری از میراث ژنتیک استوار است که هیچ پایه علمی ندارد.