بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد ...
بذر نبوعی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد. (2)
قسمت دوم
قسمت دوم
دوستان محترم، رفقای گرامی، خانم ها و آقایان، هموطنان عزیز من،
قسمت دوم بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد، در ظاهر بسیار کوتاه و خلاصه به نظر می آید، اما در واقع به کنه مطلب که توجه نمائید، بسیار طویل و پربار است.
مدتها است (و در ابتد در نظر داشتم) به تعداد شماره های و ترتیبات تیترهای زیر برای این موضوع نوشتهء خود دنباله نوشته و آنرا بصورت سریال و پی در پی بنویسم و انتشار دهم. اما اینک ایده ای دیگر را به اجرا می آورم. تیترهای این مقالات پی در پی را در زیر می نویسم، و خوانندهء علاقمند می تواند از اینها به فراخور امکانات، دیدگاهها، جهان بینی و مواصع خویش و همچنین هر فرد به فراخور نیاز و وقتی که در اختیار دارد، در ابتدا برای خود و اما اگر مایل بودید، نیز برای دیگران، برای ما و سایت ایران آزاد، سردبیران و من بفرستید.
طبیعی است که در آتیه از طرف پرتال ایران آزاد، سردبیران محترم و مدیریت این سایت نیز، برای هر کدام از این تیترهای زیر، خود یک نوشتهء فراخور آن و موضع خویش را نوشته و انتشار خواهیم داد.
1. بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد.
2. بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود و در بشریت گل می دهد، به دست بشر پرپر می شود. (حسادت همنوعان، سادگی دوستان ساده، ناآگاهی دوستان و دشمنی رغیبان و دشمنان)
3. بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد و به دست بشر
پرپر می شود، با همنوعان دو چندان می گردد. (قوانین و قانومندی های گیتی، کمال و
تکامل را نمی توان مانع شد. به داروین می توان فحش داد، اما کشفیات او را نمی توان
منکر شد!)
4. بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد، به دست بشر
پرپر می شود و با همنوعان دو چندان می شود، در منطقه پرپر می گردد. (استکبار و
امپریالیسم جهانی، دشمنی فراگیر و حسادتهای گلوبال، نادانی و حماقت دوستان ساده و
ناآگاه در سطح گلوبال)
5. بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد، به دست بشر پرپر می شود، با همنوعان دو چندان می شود و در منطقه پرپر می شود، در زمین فرا گیر می گردد. (به عالمان، آموزگاران ما، به دانشمندان و فلاسفه می توان دشنام فرستاد، اما دیالکتیک، قانونمندی جهان، قوانین فیزیکی و اجتماعی را نمی توان مانع گردید، گالیله را می توان سوزاند، اما در عین حال «زمین گرد است» و «زمین می چرخد».)
6. بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد، به دست بشر پرپر می شود، با همنوعات دو چندان می شود، در منطقه پرپر می شود و در زمین فرا گیر می شود، بر استبداد حاکم می گردد. (قانونمندی جهان، قوانین فیزیکی و جوامع انسانی و اجتماعی، تاریخ اجتماعی، ...)
7. بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد، به دست بشر پرپر می شود، با همنوعان دو چندان می شود، در منطقه پرپر می شود، در زمین فرا گیر می شود و بر استبداد حاکم می شود، در جهان حاکم می گردد. (تکامل را نمی توان سد شد، تنها می توان به تاخیر انداخت!)
8. بذر نبوغی که در تنهائی کاشته می شود، در بشریت گل می دهد، به دست بشر پرپر می شود، با همنوعان دو چندان می شود، در منطقه پرپر می شود، در زمین فرا گیر می شود، بر استبداد حاکم می شود و در جهان حاکم می گردد و گرسنگان، پا برهنگان، ستمدیدگان، کارگران و کشاورزان را به حاکمیت می رساند. (کارگران و کشاورزان و ستمدیدیگان و رنجبران به قدرت می رسند، قانونمندی جهان، جهتگیری جهان، مفهوم جهان، بی معنا نبودن جهان و زندگی، قوانین پاسخگو هستند، قوانین مفهوم دارند، قوانین عمل می کنند!)
از دوستان، رفقا، همکاران، سروران محترم، سایت های اینترنت، مجلات آنلاین، انتشارات گروهها، اجزاب و سازمانها و نیز رادیو آزادگان که از انتشار نوشته های فرهنگی، علمی و سیاسی ما حمایت کرده و آنها را در سایت های اینترنتی خود و یا یا به طریق چاپ (البته با حفظ نام نویسنده، مترجم و منبع آن) انتشار داده و بدین نحو با ما در این کار فرهنگی سهم عمده ای بعهده می گیرند، کمال امتنان را داریم. سروران از زحمات شما متشکریم.
بار دیگر با کمال تشکر از خوانندگان، همکاران و سروران عزیزی که در انتشار این
نوشته به تحمل زحمات دچار می گردند.
مهندس جواد ولدان (صابر)